Zo, we zijn dan eindelijk thuis, na precies 24 uur kwamen we vanmiddag om 1 terug aan in Limburg. 1 uur? 24 uur later? ik hoor het jullie denken; waarom zijn we dan zo laat vertrokken? Laat me het even uitleggen:
Zoals ik eergister meldde waren er wat problemen met de auto. De motor sloeg elke keer als we stil kwamen te staan af. Toen wij gisterochtend achteruit wilde wegrijden vanaf de parkeerplaats bij het hotel hadden we hetzelfde probleem. Als wij weg wilden komen uit de parkeerplek, moesten we er in één keer uit kunnen rijden. Maar omdat er constant ander verkeer aan kwam, moesten we remmen en elke keer als we dat deden sloeg de motor dus weer af. Er was eigenlijk geen beginnen aan en Pleun kwam op het idee om maar eerst lopend op zoek te gaan naar een garage en dan hopen dat er iemand mee wil lopen om te kijken naar de auto. Uiteindelijk hebben we geen enkele garage kunnen vinden en zijn we teruggelopen naar het hotel om de ANWB te bellen. De ANWB had vervolgens de Kroatische zusteronderneming ingeschakeld om iemand naar ons toe te sturen. Die man was er om kwart over 11 ongeveer. Hij startte de auto, die uiteraard weer afsloeg, stapte uit en zei dat die gerepareerd moest worden. Deze man kon heel gebrekkig Engels en dus waren we terug het hotel in gelopen waar de receptioniste als tolk moest dienen. Uiteindelijk besloten we om met de monteur mee te gaan naar een speciale Suzuki-garage in Split en dan zouden ze daar verder kijken. we kwamen daar uiteindelijk rond kwart voor 1 aan, nadat we eerst nog in de file hadden gestaan. Volgens de monteur bij de garage was er een onderdeel van de airco kapot en moest die vervangen worden. kosten: zo'n 500 euro...Na overleg met het thuisfront vroegen we of de vriendelijke man niet de airconditioningriem kon doorknippen, deze was namelijk onderdeel van het probleem (het echte probleem was de katrol waar die overheen liep). De monteur ging akkoord en sneed de kabel door, maar kon niet garanderen dat we dan ook de 1600 km veilig naar huis konden rijden. We besloten om het risico toch te wagen en maar gewoon te gaan rijden, maar dan dus wel zonder airco, maar die had het de hele week al slecht gedaan, dus daar konden we wel mee leven. Dus zo waren we pas om 1 uur uit Split vertrokken op weg naar Nederland. Nog geen idee waar we die avond zouden kunnen slapen. Het rijden ging gelukkig allemaal goed. Alleen wat oponthoud bij de grens tussen Kroatië en Slovenië. We wilden zo lang mogelijk doorrijden om de volgende dag nog zo min mogelijk te hoeven en dus sneller thuis te zijn. Pas om half 9 's avonds zijn we gaan eten, wij zaten toen nog in het zuiden van Oostenrijk, niet ver boven Graz. Na het eten hebben we nog lang doorgereden en hadden het die avond zelfs nog gered tot in zuid-Duitsland (net boven Passau). maar....nog steeds geen hotel gevonden, dus moesten we maar in de auto overnachten. joepie...
maargoed, er zat niks anders op dan dat. Dus we trokken wat warmers aan, pakten de badlakens om te gebruiken als dekens, duwden de stoelen zo ver mogelijk naar achter en gingen toen "lekker" slapen. Om 5 uur, na een niet al te beste nachtrust, besloten we om maar weer door te rijden. Hoe eerder, hoe beter toch? Maar na 1,5 uur begon ik alweer behoorlijk moe te worden (Pleun lag nog te slapen naast me) en parkeerde voor onze eigen veiligheid maar op de eerste de beste parkeerplaats die langs de snelweg zat. Ik heb vervolgens mijn hoofd op Pleun d'r schoot gelegd en heb nog lekker een half uur liggen snurken (letterlijk). Hierna heb ik nog 50km doorgereden naar het eerstvolgende tankstation en heeft Pleun het stuur overgenomen (en ik heb weer geslapen). Nadat Pleun het rijden weer zat was, heb ik het stuur weer overgenomen voor de laatste horde. Met nog 2 keer kort oponthoud in de Ruhr, kwamen we dan eindelijk om 1 uur aan terug in Nederland.
Voor deze vakantie is dit het allerlaatste bericht dat ik plaats, maar ik zal proberen om het een beetje bij te houden en af en toe wat van mij of ons beiden te laten horen.
Wij hadden sinds gisterochtend niet meer gedouched en wilde dus voordat we ons schone bed inkropen nog wel even helemaal opfrissen, dus dat hebben we gedaan. Dus de volgende foto is een after-shower-selfie:
Namens ons beide tot ziens en hopelijk tot snel!
Ajuu!
